คุณเคยนอนอยู่ที่บ้านสบายๆ พอเปิดดู facebook เห็นเพื่อนไปเที่ยวต่างประเทศ กินอาหารดีๆ แล้วรู้สึกว่า ... เห้ย อยากไปบ้าง !! รึเปล่า?

คุณเคยนั่งสบายๆ ชิวๆ พอเปิดดู facebook เห็นเพื่อนมีกระเป๋าแบรนอันใหม่แล้วรู้สึกว่า ... เห้ย ทำไมตรูไม่มีบ้าง !! รึเปล่า?

คุณเคยหัวเราะอยู่กับครอบครัว พอเปิดดู facebook เห็นคนที่คุณกำลังแข่งขันประสบความสำเร็จมากกว่า จนทำให้คุณไม่สนใจครอบครัวคุณเลย !! รึเปล่า ?

ถ้าคุณคิดแบบนั้น คุณกำลังติด "facebook trap" ครับ ผมอยากคุณให้ลองถามตัวเองซักสองสามข้อ

ที่คุณกำลังบ่นว่าชีวิตตัวเองไม่ดีเหมือนคนอื่น

(1) ก่อนที่จะเปิด facebook เราก็กำลังนอนสบายๆ หรือมีความสุขกับครอบครัว อยู่ไม่ใช่หรอ? แล้วทำไมแค่ดู facebook ทำให้เราจิตใจว้าวุ่นได้ขนาดนั้นทั้งที่เรื่องราวเหล่านั้นก็เกิดขึ้นอยู่ตามปกติอยู่แล้ว ต่อให้เราไม่ได้ดู facebook ก็ตาม

(2) มองย้อนไปมองตัวเอง 5 ปีก่อน เราสบายมากขึ้นแค่ไหน? เรามีรายได้มากขึ้นเท่าไหร่? ... ทำไมแต่ก่อนเราไม่ได้มีมากขนาดนี้ แต่เรายังมีความสุขได้ หรือแต่ก่อนเราไม่มี facebook ให้ดู ?

(3) คนที่คุณควรให้ความใส่ใจจริงๆแล้วคือคนใน facebook หรือคนที่อยู่ข้างๆตอนนี้ใครกันที่สำคัญกว่า

ผมแค่อยากจะบอกคุณว่า คนทุกคนมี"ระดับการใช้ชีวิตที่ตัวเองมีความสุข" อย่าหลอกตัวเอง อย่าให้ความอยากจากสิ่งที่เห็นใน facebook มายกระดับที่ตัวเองมีความสุขหนีไป จนเราเองไม่มีความสุข หาความสุขไม่เจอซะที เพราะมันหนีไปเรื่อยๆ  ลองนั่งคิดดูดีๆ นะครับ คิดช้าๆ สบายๆ

แล้วที่ว่ามาทั้งหมดมันเกี่ยวกับการลงทุนยังไง? ... เกี่ยวมากครับ ... ถ้าคุณใช้เงินระดับที่ตัวเองมีความสุข ไม่ไปวิ่งตามคนอื่น คุณจะมีเงินมาลงทุน ... แต่ถ้าคุณใช้เงินเพื่อให้คนอื่นยอมรับและทำให้ได้แบบคนอื่น ยากมากครับที่คุณจะเป็นอิสรภาพทางการเงิน  Facebook เป็นเทคโนโลยีที่ดีครับ แต่ผลลัพธ์จะดีหรือไม่ดี อยู่ที่เรา อยู่ที่คนใช้

Salaryman Estator